“In Zuid wonen best veel mensen die nauwelijks hun huis uitkomen en moeilijk contact maken met anderen. Ik zoek die mensen op. Natuurlijk bel ik wel altijd even van tevoren, ik sta niet zomaar voor de deur. De ene keer laten ze me makkelijker toe dan de andere. Het is net hoe ze zich voelen. Voor hen is het in ieder geval prettig dat ik ook uit de GGZ kom, dat voelt vertrouwd. Dat ze me binnenlaten, zegt wel wat natuurlijk.“
“Je ziet mensen opbloeien omdat ze weer ergens bij horen en zich nuttig voelen. En sommige mensen zijn gewoon graag alleen. Niet iedereen hoeft een vol sociaal leven te hebben, dat moet je respecteren. Door het project zijn de lijntjes korter geworden en zijn wij een bekend gezicht bij organisaties in de wijk. Ik vind het heel sterk dat niet alles vanaf het begin was vastgelegd in protocollen en procedures, maar dat we echt de tijd hadden om het project samen vorm te geven.”